Sada cu govoriti o sebi,necu da se sluzim nikakvim vec ispisanim teorijama,jer smatram da je individualno,samokriticno,realno...A sve definicije smatram povrsnim i opet autorskim...
Cinjenica je da sam istinoljubac,ali ne savrseni,znam i slagati...Kada nijesam dovoljno jaka istinu reci i nekog povrijediti,kada ne zelim bol u nekom izazvati,kada smatram da je bolje i ne reci istinu u datom momentu,vec precutati,cekati mozda trenutak istine,a opet u nekoj varijanti utjehe,kada znam da ce necija dusa plakati,surovom istinom izrecena...Tesko mi je ponekad uzeti ulogu tog krojaca sudbine,necijih tuznih misli,patnji i boli...Ipak na kraju kazem istinu o svemu sto mislim,i ako povrijedim,budem i sama i osjecam tugu i bol,bude mi veoma tesko...Istinu je tesko reci a jos teze podnijeti...
Ali bolje i najruznija istina od najljepse lazi...
Tako da sam ipak u ovom slucaju pristalica ovog ruznijeg...

autor ja